امام علی (ع) ، خطبه 192 :
? من در اعمال و رفتار جهانیان نظر دوختم، هیچ کس را نیافتم که بدون علّت در باره چیزى تعصّب ورزد، جز با دلیلى که با آن ناآگاهان را بفریبد، و یا برهانى آورد که در عقل سفیهان نفوذ کند، جز شما زیرا در باره چیزى تعصّب مى‏ورزید که نه علّتى دارد و نه سببى، ولى شیطان به خاطر اصل خلقت خود بر آدم علیه السّلام تعصّب ورزید، و آفرینش او را مورد سرزنش قرار داد و گفت ?مرا از آتش و تو را از گل ساخته‏اند?، و سرمایه‏داران فساد زده امّت‏ها، براى داشتن نعمت‏هاى فراوان تعصّب ورزیدند و گفتند: ?ما صاحبان فرزندان و اموال فراوانیم و هرگز عذاب نخواهیم شد?
پس اگر در تعصّب ورزیدن ناچارید، براى اخلاق پسندیده، افعال نیکو، و کارهاى خوب تعصّب داشته باشید، همان افعال و کردارى که انسان‏هاى با شخصیّت، و شجاعان خاندان عرب، و سران قبائل در آنها از یکدیگر پیشى مى‏گرفتند، یعنى اخلاق پسندیده، بردبارى به هنگام خشم فراوان، و کردار و رفتار زیبا و درست، و خصلت‏هاى نیکو پس تعصّب ورزید در حمایت کردن از پناهندگان، و همسایگان، وفادارى به عهد و پیمان، اطاعت کردن از نیکى‏ها، سرپیچى از تکبّر و خود پسندى‏ها، تلاش در جود و بخشش، خود دارى از ستمکارى، بزرگ شمردن خونریزى، انصاف داشتن با مردم، فروخوردن خشم، پرهیز از فساد در زمین، تا رستگار شوید. ?

خطبه ?قاصعه ? درباره پند و اندرزها و نهی از تعصب، به بعضى از جوانان کوفه
ترجمه‏ نهج البلاغه(دشتى) صفحه‏ ى 393